Historijski razvoj kafe

Neki izvori kažu da je efekat kafe na ponašanje prvo uočen u Etiopiji oko 850 godine naše ere. Vrijedni pastir je primijetio da ovce postaju hiperaktivne nakon što pojedu određene crvene bobice. Kada ih je on probao djelovale su na isti način. Usamljeni monah je prolazio pored pastira, takođe probao bobice i otkrio da mu mogu pomoći da ostane budan tokom dugih molitvi. Druge priče govore o Arapinu koji je sa svojim sljedbenicima protjeran u Etiopiju i osuđen da umre od gladi u pustinji. Jednog dana gladni očajnici su skuhali zrnevlje nepoznate biljke, i to im je omogućilo da prežive. Taj događaj je u obližnjoj Moki shvaćen kao božji znak, tako da su i biljka i piće od nje dobili ime “moka”. Po dolasku u Aziju kafa postaje omiljeno piće arapskog svijeta.

Transport kafe van muslimanskog svijeta bio je zakonom zabranjen, tako da je njeno širenje započelo krijumčarenjem. Međutim, islamske vlasti u Meki proglašavaju je đavolovim napitkom i zabranjuju njeno konzumiranje, jer uživanje u kafi nema granica i odvraća narod od vjere Prorokove. Kasnije Turci osvajaju Siriju, Jemen i Egipat i očarani ukusom nove tečnosti naredbu stavljaju van snage. Tako su prve preteče kafića otvorene u Kairu i Meki, a najpoznatija u Konstantinopolju, 1475. godine.